Nurty w psychoterapii

Trudno jest pracować w jednym nurcie terapeutycznym. Często owe nurty mieszają się i przenikają. Czasami pracę psychoterapeutyczną zaczyna się pracą w jednym nurcie, ponieważ wtedy cały proces jest efektywniejszy. Przykładem jest psychoterapia uzależnień, gdzie często na początku, terapeuta korzysta się z technik nurtu poznawczo-behawioralnego. Kiedy już klient będzie miał narzędzia do radzenia sobie z np. głodem alkoholowym, terapeuta rozpoczyna pracę w bardziej wglądowym nurcie.

Terapia uzależnień to główna forma leczenia osób mierzącymi się z różnego typu nałogami lub pośrednio doświadczającymi choroby uzależnienia. Myślimy tu np. o dorosłych dzieciach alkoholików (DDA), dorosłych dzieci rodzin dysfunkcyjnych (DDD), osoby współuzależnionych. Uzależnienie traktujemy jako chorobę przewlekła, którą należy leczyć. Ale uwaga, nie zawsze klient korzystający z psychoterapii uzależnień musi być uzależniony. Przed uzależnieniem jest tzw. szkodliwe używanie a jeszcze wcześniej eksperymentowanie _{^{(poczytaj więcej w artykule pt. Droga to uzależnienia <link>)}}.
Proces terapii ma prowadzić do zredukowania szkodliwych skutków nałogu oraz umożliwić choremu powrót do prawidłowego funkcjonowania w rodzinie, pracy, etc.
Terapia uzależnienia pozwala na uporządkowanie i wypracowanie zdrowych mechanizmów radzenia sobie we wszystkich ważnych sferach życia tj. życie uczuciowe, relacje z ludźmi, duchowe, zdrowie.

Terapia systemowa, praktykowana głównie w pracy z dziećmi, rodzicami, parami. Polega na postrzeganiu rodziny jako systemu. Terapia w tym nurcie polecana jest w kryzysach rodzinnych, konfliktach małżeńskich i między członkami rodziny. Zakłada, że członkowie rodziny wchodzą ze sobą w ciągłe interakcje, wskutek czego mają na siebie wzajemny wpływ. Jeśli więc w rodzinie pojawia się kryzys, to jest za niego odpowiedzialny każdy z jej członków.

Psychoterapia integratywna, to terapia, łącząca techniki z różnych szkół terapeutycznych – często właśnie terapeuta uzależnień definiuje się jako pracujący w tym nurcie. Terapia ta staje się coraz bardziej popularna, ponieważ badania nad psychoterapią pokazują, że nie jest możliwe wyjaśnienie wszystkich problemów pacjenta pracując w jednym tylko nurcie.

Terapia psychodynamiczna polega na uświadomieniu sobie tego co w nas nieświadome. Terapia oparta na tym podejściu koncentruje się przede wszystkim na naszych uczuciach i emocjach. Dzięki nim możemy dojść do naszych problemów i je zrozumieć, nawet jeśli świadomie nie zdajemy sobie z nich sprawy. Przeszłość ma tutaj znaczenie jeśli wpływa na nasze obecne problemy.

Terapia par ma na celu naprawę związku i przywrócenie do niego harmonii. Opiera się na znalezieniu przyczyn trudności związku i poprawieniu jego funkcjonowania. Na spotkaniach para ma możliwość otwarcie się i w bezpiecznej przestrzeni porozmawianie o swoich emocjach, oczekiwaniach i wyrażeniu potrzeb. Terapeuta par również reprezentuje różne podejścia. Inaczej będzie pracował psychoterapeuta leczenia uzależnień, terapeuta systemowy czy psychodynamiczny.

Terapia poznawczo-behawioralna polega na zmianie sposobu naszego myślenia. Według nurtu poznawczo-behawioralnego, to jak się czujemy i jakie jest nasze życie, jest odzwierciedleniem naszych myśli, a emocje, które odczuwamy, są związane nie tyle z konkretną sytuacją, co z naszym jej odbiorem. Terapia ta polega na zmianie naszych przekonań na takie, które będą nam służyły. Ten nurt promowany jest, jako jedyny, który ma „zmierzone” i zbadane ilościowo efekty. To prawda, ponieważ narzędzia wykorzystywane w terapii p-b w większości opierają się o standaryzowane narzędzia. Tak nie dzieje się w innych nurtach. Dlatego efekty pracy z klientem o wiele trudniej zmierzyć i przełożyć na „wykres”.

Terapia humanistyczna ukierunkowana na klienta podkreślając jego autonomięCelem jest budowanie swobody, zrozumienia przez terapeutę i poczucia bezpieczeństwa. Zadaniem psychoterapeuty jest otwarta rozmowa z pacjentem, bez oceniania czy narzucania konkretnych sposobów działania. Techniki humanistyczne mają na celu wgląd klienta w swoje myśli i uczucia, aby lepiej zrozumiał źródła problemów.

Psychoterapia psychoanalityczna wywodzi się z klasycznej psychoanalizy Zygmunta Freuda, nie jest jednak serią wieloletnich spotkań „na kozetce”. Współcześnie stosuje się konkretne i spójne techniki, polegające na omawianiu myśli i uczuć, doświadczeń, relacji… Klient przedstawia swoją wizję siebie i otaczającego go świata, a terapeuta przetwarza uzyskane informacje i, jako osoba neutralna, oddaje je w zmodyfikowanej formie.

Psychoterapia metodą analizy bioenergetycznej A. Lowen’a nurt psychoterapii łączący pracę umysłu z ciałem, którego celem jest pomoc w rozwiązywaniu emocjonalnych konfliktów. Filarem psychoterapii jest przywrócenie harmonii w życiu człowieka. Korzenie tej metody sięgają do psychoanalizy. Uwaga, psychoterapia bioenergetyczna nie jest bioenergoterapią. To dwie różne metody pracy z człowiekiem, o innych podłożach teoretycznych. Bioenergoterapia jest niekonwencjonalną metodą leczenie chorób, analiza bioenergetyczna jest metodą pracy psychoterapeutycznej.

^{Źródło:
– https://www.terapiatoniewstyd.pl/
– https://www.medonet.pl/}